Makaleler

“Nereye gittiklerini biliyor gibiler Omelas’ı bırakıp gidenler. ”Ursula K. Le Guin hikâyesini bu sözcüklerle bitiriyor. “Nereye gittiklerini biliyorlar” demiyor. Uzun vadeli hedefler koymuşlar, master planlar yapmışlar ve bu planlar doğrultusunda yollarını milimi milimine şaşmaz bir doğrulukta saptayıp yola koyulmuşlar demiyor, “nereye gittiklerini biliyor gibiler” diyor.

Yazarın çok sevdiğim hikâyesi 10 yıldır çalıştığım şirketimden ayrılmaya karar verdiğimde...

Anı yaşamanın, bugünün keyfini çıkartmanın yüceltildiği zamanlardayız. Bu amaca hizmet eden öğretiler, harika oldukları kadar uygulaması zaman alan ve hatta yapılamaz gibi algılandıkları için kolaylıkla terk edilen birer öneri olarak hafızalarımızda yerlerini koruyacaklar. Ama düşünmekten vazgeçmediğimiz (vazgeçemediğimiz) bir hobimiz var millet olarak, geleceğimiz. Bizim, ailemizin, işimizin ve aklınıza gelebilecek her şeyin geleceği... Zihnimiz geleceğe daha iyi hazırlanmaya...

Düşünme; insanın doğuşu ile başlayan ve takip eden süreçte doğrudan veya dolaylı olarak geliştirilip iyileştirilebilen insana özgü bir süreçtir. Dünya ile ilişki kurarken birtakım düşünme becerilerine ihtiyaç duyarız. (Bu beceriler arasında; bilgi edinme, öğrendiklerini uygulayabilme, analiz, sentez ve değerlendirme sayılabilir) Bu becerilerin büyük bir kısmı çocuklukta kendiliğinden belli bir oranda kazanılmasına rağmen, hayata geçirilme ve yaşamda...

Harika bir atasözümüz var. “Avcı nice âl (hile) bilse, tilki onca yol bilir.” Diyor. Mülakata girenlerin; kitaplar, eğitimler, tavsiyeler ile hazırlandığı bir dünyada mülakat kurgusunu hazırlayanlar da kendi araçlarını sürekli olarak geliştirmeyi, adayı şaşırtmayı, ezberi bozmayı ve gerçekten doğru kişileri işe alabilmek için ellerinden geleni yapmayı hedefliyorlar. Uzun süredir düşünme becerileri üzerine çalışan biri olarak şunu...